Η απογραφή πληθυσμού στην Αλβανία είναι υπόθεση για την οποία η Εθνική Ελληνική Μειονότητα (ΕΕΜ) εργάζεται – ή θα έπρεπε να εργάζεται – επί ένα χρόνο τώρα.
Οι εθνικιστικοί – ή υπερεθνικιστικοί- κύκλοι στην Αλβανία έδωσαν αμέσως την πρέπουσα σημασία και με αιχμή τους K. Spahiu και S. Idrizi συνέπηξαν την «Ερυθρόμαυρη Συμμαχία» η οποία στοχεύει ευθέως στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό και πολύ λιγότερο έως καθόλου οποιαδήποτε άλλη μειονότητα στην Αλβανία. Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση ενέδωσε στην τροπολογία Idrizi για την επιβολή προστίμου σε όσων η δήλωση δεν συμφωνεί με τα ληξιαρχικά του δεδομένα του ’50, κυκλοφόρησαν απειλές για απολύσεις από το δημόσιο σε περίπτωση δηλώσεως ελληνικής εθνικότητας, αποκλείστηκαν από την απογραφή οι διαμένοντες στο εξωτερικό κ.λ.π.
Εις ό,τι αφορά το εσωτερικό της διασπασμένης πολιτικά ΕΕΜ, η απογραφή θα έπρεπε να προσφέρει ένα «λαμπρό» πεδίο συνεργασίας εφ’ όσον το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και οι πολιτικές επιλογές δεν σχετίζονται μεταξύ τους. Δυστυχώς και στο θέμα αυτό παρουσιάστηκε εντελώς αιφνίδια μια διαφορετική επιλογή (από την ΟΜΟΝΟΙΑ και το ΚΕΑΔ) η οποία δυναμιτίζει την μέχρι σήμερα προσπάθεια και προκαλεί χάος και σύγχυση μεταξύ των ομογενών κυριολεκτικά στο παρά πέντε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεθόδευση και μεθοδολογία της απογραφής στοχεύουν στην συρρίκνωση των δηλώσεων περί ελληνικής εθνικότητας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η περιρέουσα ατμόσφαιρα είναι αρνητική. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απογραφή θα διενεργηθεί σε κλίμα αμφιβολίας, δισταγμών, απειλών, ηθικού εκβιασμού, ακόμη και φόβου.
Δεν θα πρέπει ωστόσο να διαφεύγει από κανέναν ότι η στιγμή είναι ιστορική και ότι, ασχέτως προθέσεων, το αποτέλεσμα θα κρίνει την τύχη της μειονότητας στο μέλλον. Η συμμετοχή των ομογενών, παρά το ομολογουμένως αρνητικό περιβάλλον, κρίνεται απαραίτητη.
Στον οποιοδήποτε αριθμό δηλώσεων μπορεί κανείς να αναπτύξει άπειρα επιχειρήματα που θα στηρίζονται στα αρνητικά σημεία μιας απογραφής. Η μη συμμετοχή όμως, θα δώσει την ευκαιρία στην Αλβανία να υποστηρίξει ότι η ΕΕΜ είναι ουσιαστικά μύθος και πρακτικά ανύπαρκτη ή ασήμαντη αριθμητικά. Ποιόν θα πείσει το επιχείρημα της αποχής;
Και εάν τα παραπάνω είχαν κάποιο πεδίο εφαρμογής στην ευρύτερη περιοχή Αργυροκάστρου τί να πει κανείς για την Κορυτσά; Η μειονότητα στην περιοχή αυτή ξεκινά από το σημείο 0 και την παραδοχή (και μεταξύ ελληνικών κύκλων) ότι είναι ανύπαρκτη στην περιοχή. Η αποχή θα δικαιώσει την παραδοχή αυτή. Αντιθέτως, η συμμετοχή, όσο περιορισμένη και εάν είναι, θα αποδείξει ότι υπάρχει Ελληνισμός στην Κορυτσά. Ειδικώς στην Κορυτσά, κάθε ιδέα περί αποχής είναι άποψη αυτοκτονίας. Ας έχουν οι οποιοιδήποτε «αρμόδιοι» την ιδέα αυτή στο μυαλό τους και ας φροντίσουν τουλάχιστον να κάνουν κάποιες διακρίσεις στις ιστορικά λανθασμένες επιλογές τους.
Τί οδήγησε το ΚΕΑΔ και την υποτελή σ’ αυτό ΟΜΟΝΟΙΑ να προχωρήσουν στις αποφάσεις περί αποχής απευθύνοντας στην αλβανική κυβέρνηση όρους διεξαγωγής της απογραφής τους οποίους καμμία αξιοπρεπής κυβέρνηση δεν θα αποδεχόταν παγκοσμίως; ΘΑ αποκαλυφθεί στο προσεχές μέλλον. Ποιοί είναι οι λόγοι συνεχούς «καχεξίας» ενός υποτονικού ΜΕGA θα φανεί επίσης μελλοντικά. Το παρόν ωστόσο είναι κρίσιμο και οι απανταχού Βορειοηπειρώτες καλούνται να δώσουν το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ. Η επιλογή είναι δική τους αλλά με σαφή γνώση της πραγματικότητας και των συνθηκών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου