Ο απόηχος από το μνημόσυνο του Αριστοτέλη Γκούμα μέσα από την (γελοία) ματιά ενός αλβανού πρώην υπ. εξωτερικών

Περίληψη άρθρου του Μπεσνίκ Μουσταφάι στην εφημερίδα Panorama

Αυτό πού έκαναν οι άνθρωποι της "Χρυσής Αυγής" πριν λίγες μέρες στην Χιμάρα ήταν βαθύτατα ταπεινωτικό για το αλβανικό κράτος. Κατά συνέπεια, είναι απολύτως δικαιολογημένη η αγανάκτηση μικρή ή μεγάλη και συχνά λίγο τυφλή σε όλη την κοινή γνώμη. Μια κατάσταση ταπεινωτική που σκόπιμα μεταφέρει άσχημη μυρωδιά στις μύτες όλων των πολιτών της.
Η αντίδραση των Αλβανών ήταν λίγο τυφλή, ξεκινώντας έναν ποταμό από προσβολές όπως αυτό που συνέβη στο Fierι, όταν μια ομάδα οξύθυμων νέων τυλίξανε με μια ελληνική σημαία ένα αδέσποτο σκυλί. Ούτε το έθνος ούτε το κράτος ούτε τα σύμβολα τους μας έφταιγαν σε κάτι. Αυτοί οι λυσσασμένοι μαυροφόροι (οι χρυσαυγίτες) που ήταν γεμάτοι μίσος και κατά του κράτους τους, έπρεπε το κράτος μας να τους έπιανε από το αυτί και να τους πέταγε έξω από τα σύνορα. 

Στο διαδίκτυο ήταν πολλοί αυτοί που ασκούσαν κριτική στους λιάμπηδες γιατί δεν κάνανε το ίδιο με αυτό που έκανε ο Selam Musai με τους Ιταλούς το 1920 στην Αυλώνα μια τέτοια παρότρυνση θα ήταν λάθος γιατί ήταν παρότρυνση για πόλεμο. Για καλή τύχη δεν έπαιξαν τα νεύρα του Σπαχίου ο οποίος θα μπορούσε να αντιδράσει ανάλογα. 

Έστω και λίγες μέρες αργότερα αντέδρασε ο Σαλί Μπερίσα όχι έτσι όπως το είχα σκεφθεί εγώ, ότι με το Μπερίσα στην θέση του Πρωθυπουργού στο έθνος μας θα συνέβαιναν τέτοια επεισόδια σαν της Χιμάρας. Με όλη την μακρά εμπειρία στην πολιτική και στην κυβέρνηση ο Μπερίσα δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν αρχηγός κράτους και δεν μπορεί να κάνει την παραμικρή ανάλυση για αυτό το επεισόδιο που έγινε στη Χιμάρα. 

Είναι και κάτι λεπτομέρειες που πρέπει να τις λάβουμε σοβαρά υπόψιν τις οποίες ο Μπερισα τις αφήνει εκτός προσοχής του. Ο παπάς του Αγίου Σπυρίδωνα δεν δέχθηκε να κάνει το μνημόσυνο του μακαρίτη του Αριστοτέλη για να μην συνδυαστεί με τους σκοπούς της Χρυσής Αυγής. Αυτός ο παπάς είχε κλείσει τις πόρτες στους ναζιστές και έκανε την δουλειά του σύμφωνα με τους κώδικες της αποστολής που έχει. 

Ο καμεραμάν του τοπ τσάνελ εμποδίστηκε να πάρει εικόνες παρόλο ότι τον φόβισαν οι ναζιστές που έχουν βαρύ χέρι. Αλλιώτικα με ότι είχε συμβεί πριν δύο χρόνια ο Μπολάνο και ο Ντούλε δεν πήγαν στο μνημόσυνο με τους χρυσαυγίτες θέλοντας να δείξουν ότι έχουν άλλες υποχρεώσεις απέναντι στην ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και εδώ ο Μπερίσα έπρεπε να ευχαριστήσει αυτούς τους κυρίους. 

Ο άλλος πρόεδρος του Ελληνικού κόμματος Χρήστος Κίτσιος, σύμμαχος του Σαλί Μπερίσα, με την παρουσία του στο μνημόσυνο συμβάδισε πλάι στους χρυσαυγίτες. Ο υπουργός Σπύρος Ξέρας ιδρυτής του κόμματος αυτού (!) πήγε στη Ελλάδα να πάρει μέρος στους εορτασμούς της Χρυσής Αυγής (!!!), αλλά παρολαυτά ο Μπερίσα τον έβαλε υποψήφιο με το Δημοκρατικό Κόμμα...


Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στα αλβανικά

Το σχόλιο μας: Ο Μπεσνίκ Μουστάφαϊ είναι πολιτικός και συγγραφέας και διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, την διετία 2005-2007. 

Αν και στενός φίλος και συνεργάτης του Μπερίσα από την ίδρυση του Δημοκρατικού Κόμματος το 1990, τα τελευταία χρόνια έγινε ένας απ’ τους ελάχιστους εσωκομματικούς επικριτές του απερχόμενου Πρωθυπουργού.

Το μόνο που δεν έγραψε ευθέως ο Μουσταφάι λοιπόν σε αυτό το άρθρο είναι ότι ο Μπερίσα έγινε... χρυσαυγίτης, κάτι που κατά καιρούς υποστήριζε και ο Σπαχίου!

Αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε περίληψη του άρθρου του, όχι γιατί περιέχει κάτι σοβαρό αλλά για να δούμε πως γράφουν και διαμορφώνουν την αλβανική κοινή γνώμη (μεταξύ άλλων και για το μνημόσυνο του Αριστοτέλη Γκούμα), προσωπικότητες που η άποψη τους θεωρείται... βαρύνουσα.